woensdag 5 mei 2010

Keizersnede/ Ceasarean

Lieve allemaal,

For english scroll down ;)

Een beetje heel laat, maar ik wil jullie dit verhaal erg graag vertellen. Weer iets meegemaakt dat ik niet snel meer zal zien hier. Dit alles speelt zich af 1 week geleden.

Zoals jullie ondertussen misschien wel weten breng ik mijn dinsdagen door op de kraamafdeling. Ik had de hoofdzuster een week geleden al gevraagd of ik eens een keizersnede mocht bijwonen, die week was het wat moeilijk maar het mocht zeker de week erop. Ik heb hier ondertussen al geleerd dat je op je strepen moet staan en dingen moet blijven vragen. Dus de week nadien vroeg ik na de overdracht (briefing) en de patiëntenronde ( jawel iedereen doet een tour bij alle patiënten! met een 11tal vpk rond het bed) of ik die dag een keizersnede kon bijwonen. Het was gelukkig geen probleem, ik mocht onmiddelijk mee met een patiënte naar beneden. Aangekomen in het ok moest ik mij eerst even omkleden, andere broek, schort en schoenen en hup ik was er helemaal klaar voor. Maar de ook nog laaang niet hoor. Iedereen zit lekker rustig, te zitten en te wachten.. Ik veronderstel dat ze niet voor 8u beginnen. Plots hoor ik dat Zuster S. langskomt, vergadering! Echt iedereen veert recht naar de ontwaakzaal waar ze eerst een kwartier op haar wachten. Na 20 min zijn ze rond en plots wordt er gewerkt, de patiënt wordt klaar gemaakt... Ik bedacht mij op dat ogenblik dat in België rond 8u volle bedrijvigheid aanwezig is.. Ach niet aan denken, het gewoon beleven.

Het meisje waar ik bij mocht zijn was 15 jaar en zelf nog een kind, ze wist ocharme niet wat haar overkwam. Ze werd door de arts goed geinformeerd maar ik denk dat het niet helemaal tot haar doordrong. Ze heeft vanaf het moment dat we in het ok stonden totdat ze weer buiten reed mijn hand vastgehouden. Ik heb haar dan maar gesust en over haar hand gewreven en zo goed mogelijk geprobeerd haar vragen te beantwoorden. Echt heel veel heb ik niet kunnen zien maar dit meisje had me meer nodig. Gelukkig heb ik wel de eigelijk geboorte van de kleine spruit gezien :) Zo mooi, het blijft een echt wonder!


Wat betreft steriliteit heb ik geen opmerkingen. Maar patiënten contact is wel net iets minder, de vpk zijn meer met zichzelf bezig en toen het meisje begon te wenen werd er op haar geroepen. Ergens begrijp ik dit wel want de vpk moeten weten wat er aan de hand zodat ze er op kunnen antivciperen.. Maar je zag dat ze echt onder de indruk was.

Even terug over naar de mooie baby, het kind heeft er waarschijnlijk een kwartier onder de warme lamp gelegen zonder dat er naar werd omgekeken. Het was wachten op een vroedvrouw. Jammer genoeg is er maar 1 emmertje voor de placenta's in te doen, dus als er 2 sectio's zijn is het wachten geblazen. Ik wilde het babytje bijna zelf verzorgen... Ach ja..


Maar toch is het met zulke dingen dat ik het moeilijk heb, ik zou hier denk ik niet echt mijn draai vinden..

In elk geval is het weer een ervaring die ik niet snel vergeet. Het enige wat ik na heel dit kan denken is: ' wat ben ik blij dat ik aan de andere kant van de wereld geboren ben..'


Ziezo, dit was het voor de keizersnede, de 5 dagentrip wordt het volgende verslag en komt er snel aan!



Bosibosi!


Ps: Kan ene zord zich even bekend maken want ik heb geen flauw idee wie dit is :)







Dear all,


Now comes the story of the c- section. I know it is a bit late, cause this all happened last week but I really want to share this with you.


As you know or not I spend my tuesday's at the maternity ward. Last week I asked the headnurse if I could see a c- section, it wasn't possible then but next week there would be one. So afther the briefing and the patientround, where every nurse stands around the patient bed!

I asked the headnurse again and it was no problem, I could take a patient down and stay. I arrive at the OR, the patient goes through one door I have to go through anoter and get changed. I thought that everybody would be busy, but no, I think they all just waited for it to be 8am... I talk to the patient when suddenly I hear, that Sister S. is comming, a very important nurse. They have to wait another 15m and the meeting in het recovery is finished within the half hour.


All that time they just left the patient alone laying on the strecher, not knowing what was going to happen. So I took the time to talk to her and to comfort her, she was really scared. Anyway they finally finished and I thought to myself this would never be happening in Belgium... There wouldn't be any meeting before the operations or so. They would just start to work immediatly.. But I'm not allowed to think that way I'm in Suriname now and it happens.

In the end everybody is ready and the 15 year old girl is taken in to the actual or. First she gets an epidural and then everybody gets everything ready for the operation. I must say that the sterilty is more than ok! I have nothing to say on that. Because the girl asked me to hold her hand I couldn't see a lot. But I thougth it was more important to be there for her than to see the whole proces. Off course I saw the little one get born, as allways it's a miracle :) just amazing! Because there is only one bucket for the placenta it takes ages to take the baby away.. So the poor thing just lays there... I really get annoyed because I really think this baby needs some care... Finally afther 15 min he gets taken away. Meanwhile the girl gets sticht up.
During the operation the screamed to the girl because she was crying and they needed to know what was wrong but I thought that was so awfull... You could see she was worried and afraid.. I just tried to calm her down.. and I hope it had a positive effect.. And that as far as possible she had nice memories of her delivery.

I still find these things hard. I like to be here and I like the country but how they do some things I just can't get used...
But it is a good experience and the only thing I can think of is: I'm so happy to be born at the other side of the world..

Hope you enjoyed the storie.. :)

Love, x

3 opmerkingen:

  1. Ah ik dacht dat mijn naam op m'n blog stond maar dat is dus niet het geval merk ik nu :)

    't is Ward onder die vermomming ;)
    Ge schrijft trouwens heel leuke verslagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey meid

    ja als ik kan en even tijd heb probeer ik je verhalen te lezen :D nu is het weer even gelede, maar had ook even tijd. Vind het leuk om te lezen en als ik het allemaal hoor vind ik het zo erg dat ik niet naar het buitenland kan volgend jaar, maarja wie weet na mijn studies dan maar :D xxxx Ezra

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Céline,
    Jouw ervaringen zijn treffend, blij dat je het een plaats kan geven en dat jouw hart met aandacht voor psychosociale aspecten op de juiste plaats zit, Grtjes,

    BeantwoordenVerwijderen