Dag iedereen!
For English..
Een verslagje van mijn laatste trip en wat voor 1!
We vertrokken in de vroegte op vrijdag. Na een 4 tal uurtjes rijden wederom op een fantastische hobbel bobbelweg komen we op de plek waar we de boot moeten nemen voor een 3u lange tocht.
Gelukkig zat deze keer het weer wel een beetje mee en hadden we een aangename zonnestraal. Op het einde hadden we toch even een bui die langer duurde dan gewenst maar kom nat zijn doet geen zeer. Alleen dat lange stil zitten op een harde plank zorgde wel voor een pijnlijke poep :) En het bootje jongens, jongens, gelukkig ben ik hier al wat gewoon maar toch.. Constant moest er naar evenwicht gezocht worden in de hoop niet te kantelen, jawel ik heb toch een paar keer mijn hart vastgehouden.
In elk geval, we kwamen toe op wederom een prachtige plek! We hadden weer een geweldige hangmatplaats naast het water.. Na ons te hebben geinstalleerd en kennis te hebben gemaakt met de duizenden muggen konden we al ineens aan tafel schuiven voor een heerlijke maaltijd. Eerst werden we nog vriendelijk begroet door doodskopaapjes die we dan stukjes banaan hebben gegeven.
Na het eten kregen we een spetterend optreden van de Raleighboys, op trommels en met zang gaven ze echt het beste van zichzelf! Echt mooi om te zien! Omdat we de volgende dag vroeg op moesten en een hele tocht voor de boeg hadden zijn we er maar vroeg ingekropen.
Om 9u de volgende ochtend stapten we weer in het bootje richting Voltzberg. We begonnen aan een tocht van 3u dit om de voet van de berg te kunnen bereiken. Het was een 'aangename' tocht door het oorwoud. Jammer genoeg moet je je zo concentreren op waar je je voeten zet dat je echt de helft mist van de mooie fauna en flora. Maar het geeft zo een machtig gevoel om er door te wandelen. Ik was sprakeloos. We moesten over verschillende beekjes en onze gids vriendelijk als hij was zette zijn voeten in het water om ons droog aan de overkant te krijgen, maar dit niet elke keer, af en toe moesten we het zelf uitzoeken. Een makkie zou je denken, inderdaad. Tot ons Jindra achter mij zegt: owkee nu lig ik in het water! En wij allemaal, maar nee komaan positief denken! En wie ligt er wel in het water denk je? Inderdaad: moi! We waren nog geen half uur onderweg, ik kan je verzekeren dikke k* een natte broek. De natte schoenen vond ik minder erg, maar de broek, brrrr.. Enfin we wandelen gezwind verder en komen aan op het eerste plateau daar eten we snel onze boterhammen en zien we de berg die we op moeten...

Ja hallo denk je dan... Maar kom we geven de moed niet op en wandelen eerst nog een stukje door het bos op dan uiteindelijk aan de echte voet van de berg te komen.. Moeilijk uit te leggen hoe die eruit zag, we moesten als het ware gaan muurklimmen.. Echt oppassen waar de voeten te zetten, ook de handen niet zo maar overal plaatsen... Dat moeilijke stukje waren we voorbij en dan was het gewoon recht naar boven. De berg zelf is niet zo hoog 240m, maar de steilheid, zo een 60-70% echt niet niks hoor... Maar ik ben er geraakt! Ik heb het beste uit mezelf moeten halen maar het is me gelukt! Ja dit was grensverleggend! Maar zo trots en blij dat ik was en wat een uitzicht, onglooflijk, je bent zo blij en zo verbaasd!! Dit zie je echt geen 2 keer.

Erg lang konden we niet blijven staan want het begon te regenen en dan is de berg superglad, we dus bijna naar beneden gerend. Terug een tocht van een 2.5u gedaan om het bootje te bereiken. Je bent pompaf, hebt zeer voeten, maar je voelt wat je gedaan hebt, en je denkt wauw, echt te zot!
Die avond ben ik niet te laat gaan slapen omdat ik zo moe was, mijn tripgenoten hebben nog een optreden van de Raleighboys gekregen, ik heb het half meegemaakt ; )
's Morgens gingen we nog de moedervallen opzoeken, een wandeling van een klein uurtje en dan kom je aan de plek waar de stroomversnellingen zich bevinden, weer zo een prachtig natuurfenomeen! Ja ik kan er niet van over. Je moet het in het echt zien om het te geloven, want zelfs een foto zegt niet genoeg...
Na dat gedaan te hebben zijn we stilaan richting bewoonde wereld getrokken, terug 3u in de boot, met af en toe wat kantelgevaar.. Maar wel een heerlijk weertje! : )
In de auto is het weer serieus omgeslagen en zaten we in een heuse storm, ik heb mijn hart een paar keer vastgehouden omdat de weg zo slecht is en de bruggetjes zo miniem. Maar ik ben er nog en ben heelhuids thuisgeraakt. Natuurlijk is dit ook een ervaring zo een storm, maar als de bliksem boven je hoofd hangt...
Erg moe, maar zo tevreden kroop ik in mijn bed. Helemaal klaar voor mijn laatste week, jammer genoeg... Hiervan volgt ook nog een verslagje.
Liefs, x
ps: ik weet dat ik verschrikkelijk ben met mijn foto's, ik maak er werk van zodra ik thuis ben :)
Dear all,
My post of my last trip, but it was an amazing one!
We left on friday in the early mornings for a 4hour drive. Again on this great Suriname ways, but we arrived safely to the spot where we had to take the boat for a 3 hour trip.
Luckely the weather was on our side, and we had a nice ray of sun. In the end we had some rain, we was longer than wanted, but no one ever died of being wet :) But we had to sit stil for this long time on a hard bench, which resulted in a painfull but : ) But the boat, what was that, I'm used to a lot allready, but it was so small we had to find our balance each time someone moved.. I helt my heart a couple of times thinking we were going to fall over...
But we arrived at this great place with again this amazing view! We got changed and installed, met the thousands musquitos and sweet little monkeys who we could feed some bananas. And then we got our nice meal!
After dinner we got this great show from the raleighboys with drums and singing! It was so nice to see a show that came right from the heart. Because we had a great climb a head of us the next we decided to make it an early night.
At 9 am next morning we got in the boat to go to the Voltzberg. We started a 3h trip to get to the foot of the mountain. It was a nice trip through the jungle, unfortunnatly you had to concentrate so bad on your feet that you coulded concentrate on what was happening around you. But I was speachless b/c what I saw was so amazing!! We had to pass a lot of brooks (?) Which made your feet wet, luckely our guide was so kind to make his feet wet, so ours could stay dry a little longer. He didn't help al the time so we arrived at one were the wather was high and we only had a small tree trunk to walk on.. Jindra, behind me said: Oh no, I'm going to fall! we all said but no! Be positive! : ) But who fell? Yess indeed it was me! We where only walking a half hour. So continuing with wet trousers is bad and not fun. The shoes I didn't really mind, but the trousers... Anyway we kept on walking and afther 2.5h we saw the mountain we had to climb... Amazing... (see first picture above)
You should think, easy peasy! But we had to climb it that steep! We had to walk an other half hour and we arrived at the real fout of the mountain. It is hard to explain how it looked and what we had to climb.. We had to be careful where hands and feet were put, we really did some dangerous wall climbing. At some point we just had to climb straight a head no holding points anymore! Just one steep way... The mountain was 240m tall, not that high you would say but it was 60-70% steep.. It was so hard to get up there! But I did it and I was so proud!! And the view was so amazing, I would never of wanted to miss that! (See second picture above )
We could stay very long b/c the weather was changing and if it rains up there is so dangerous to get down, so we got down on time and had another 2.5h walk back to the boat, everything is so painful, but if you feel what you just experienced that is amazing : )
I didn't go to bed to late that nigth b/c I was finished! The others got another show of the Raleighboys I listened a bit laying in my hammock.
The next morning we went to see the motherfalls, another beautifull nature fenomem. So nice, even a picture doesn't say it all.. It took us a little hour to get there...
Afther that we had to leave to wonderful place and go back home. We started our trip in the boat. Again 3h with great weather and sometimes rollover risk ;) but we made it.
Then we had to take the car for 4h and the weather changed! We were right in a storm, it was terrible, b/c the road isn't so great and everything.. So I was really happy to be home.
I got in bed exhausted but it was a great way to end my stay here! :)
Soon you'll get an update of my last week!
love, x
ps: picture will be done when I'm back home..